Marija Novaković, Akademija dramskih umjetnosti Tuzla

“Velika mi je čast i zadovoljstvo što ću biti učesnik vašeg festivala. Poezija je moja velika ljubav, pa se dodatno radujem što je baš to predmet ovog druženja. Jedva čekam da upoznam kolege sa drugih akademija, kao i velike glumce. Drago mi je što sam dio ovoga pogotovo zato što je festival napravljen u sjećanje na jednog velikog glumca. Najranije sjećanje na njega mi je iz serije "Zaboravljeni", koju sam gledala još kao dijete. Pored ostalih mnogobrojnih serija i filmova, asocijacija na Danila Lazovića mi je iz intervjua koje sam gledala, gdje sam osjetila neku nevjerovatnu dobrotu u njemu, neku tako skromnu i mirnu energiju, koju je vješto skrivao iza svojih uloga. Tada sam poželjela da jednog dana radim s njim. Bez obzira što se to nije desilo, ovo je prilika da, govoreći poeziju, osjetim njegovo prisustvo na sceni. “

Andera Aković, Akademija scenskih umjetnosti Sarajevo

“Moja prva asocijacija na Danila Lazovica je djetinjstvo. Zato što je on bio jedan od najupečatljivijih glumaca u serijama koje smo svi tada pratili-to su bile prave porodične serije koje podsjećaju na toplinu. Sjećam se da je bio posebno duhovit i da je igrao Crnogorca Śćepana. U mom sjećanju je ostao njegov šarm i strast koja je bila vidljiva u svakoj njegovoj ulozi.
Ovo takmičenje je potvrda da i dalje postoje ljudi koji znaju koliko nam je poezija potrebna, jer ona zna kako da nas vrati sebi. Vraćanje sebi je jedna od najbitnijih stvari koje god dobi da smo. Poezija nam otvara čula i golica maštu, a srce nam otvara i grije. Ovo takmičenje je za mene pjesma. Pjesma upućena čovjeku. Da čovjek čuje koliko je lijep i da može biti sve. “

Nikola Jezdić, Akademija umetnosti Novi Sad

“Kada neko spomene ime i prezime ovog glumačkog velikana, ne mogu da se ne setim čuvenog Šćepana Šćekica, lika kojeg je igrao u seriji "Srećni ljudi". Danilo Lazović je oličenje neizmerne energije, požrtvovanosti, dostojanstva i uverljivosti koju je ostavljao na sceni i filmu.
Za mene učešće na ovom festivalu predstavlja veliku čast i zadovoljstvo, prvenstveno jer se od malena bavim recitovanjem, a sada kao reprezenter svoje akademije recitujem u čast glumca uz čije filmove i serije sam odrastao i osetio nepokolebivu želju da se jednog dana bavim istom profesijom.”

Ivan Todorović, Akademija senskih i filmskih umjetnosti Bijeljina, Univerzitet Sinergija

“Kao neko ko od dečakih dana ima afiniteta prema glumi, svakako da sam odrastao uz naše kultne serije i filmove poput: „Srećnih ljudi“, „Porodičnog blaga“, „Stižu dolari“, „Mala“, „Jagoda u super marketu“. Ti filmovi i serijie su moja prva asocijacija na Danila Lazovića, to jest na njegove uloge, Šćepana Šćekića, Bogoljuba Gagića-Čerčila, Lake Jovanovića-Guštera, u kojima je Danilo Lazović pokazao širok spektar različitih likova i time postavio visoke standarde u glumi. Samim tim njegovo ime, ima poseban značaj za srpsku kinematografiju i veliki je uzor za nove mlade glumce. Smatram da je Danilo Lazović bio osoba od koje se moglo i kao od čoveka i kao od kolege puno toga naučiti, ali nažalost ja nisam imao tu prilku da ga upoznam zbog njegove prerane smrti. Zbog svega navedenog velika mi je čast da mogu biti deo ovog festivala koji pokazuje da veliki ljudi poput Danila Lazovića ne smeju biti zaboravljeni i smatram da ću svojim učešćem dati lični doprinos tome.”

Katarina Jeličić, Fakultet umetnosti Priština sa privremenim sedištem u Zvečanu

“Čast mi je i privilegija što ću učestvovati na takmičenju koje je posvećeno velikom glumačkom imenu i što ću prvi put biti u jednom od retkih gradova koji neguje kulturu i poeziju, koja nas podseća na prave vrednosti koje se zaboravljaju. Takodje, zbog druženja i razmene iskustva sa kolegama sa drugih Akademija. Prve asocijacije koje mi padaju na pamet kada se spomene Danilo Lazovic su: Šćepan Šćekić,Čercil,komičnost,energicnost,pogled,prodoran glas.”

Kristina Šikanić, Akademija umjetnosti u Banjaluci

“Prva asocijacija na Danila Lazovića mi je serija "Srećni ljudi". Tada sam ga prvi put vidjela, i uživala gledajući genijalnog Šćepana Šćekića. Dargo mi je što sam dobila priliku da učestvujem na festivalu posvećenom ovom velikom čovjeku, koji je uspjevao i da nas nasmije, i rastuži, i duhovno obogati. Divno je što postoji ovaj festival, gdje čuvamo od zaborava njegovo ime, lik i djelo.”

Dunja Stojanović, Fakultet dramskih umetnosti Beograd

“Prva asocijacija, naravno - Šćepan Šćekić iz Srećnih ljudi, kao i film "Poslednji krug u Monci". O učešću na festivalu...Uvek sam volela poeziju, ali se nikad nisam usuđivala da joj se u potpunosti prepustim. Ali kako je vreme teklo na fakultetu, mislim da mi je poezija dosta pomogla, kako mi kažemo, da se otvorim. Da osećam. Da probudim emocije u sebi i da im dopustim da rade umesto uma. Čast mi je što sam predložena od strane profesora da predstavljam fakultet i to baš na danima poezije.”

Bojana Đurašković, Akademija umetnosti Beograd

“Velika mi je čast što ću biti deo festivala ove godine, jer pre svega jako cenim i poštujem Danila Lazovića, iako malo stvari znam o njemu i njegovom životu ja lično (pošto sam rođena 1996.godine) ali sam mnogobrojne njegove uloge i čitav jedan deo njegove karijere slušala iz priča mojih roditelja, prijatelja i poznanika. Prvo što me asocira na njega jeste Narodno pozorište u Beogradu, jer je velike uloge odigrao u mnogim predstavama ovog pozorišta. Naravno igrao je i u drugim pozorištima kao što su Atelje 212, Zvezdara teatar,... Celo svoje detinjstvo sam provela uz, a i odrasla na serijama ,,Bolji život” ,,Stižu dolari” i ,,Porodično blago” On je iza sebe ostavio pečat kako svojim nezaboravnim ulogama, tako i tradicionalnim životnim načelima koje je za života isticao. Danilo Lazović je za mene uvek bio i biće veliki glumac,veliki čovek i jedan od najoriginalnijih dramskih umetnika.”

Emilija Nestorović, Akademija lepih umetnosti i multimedija Beograd

“Emilija: ( u sebi) ,, moja žena došla tebe, lele mene ; jel može loza- a nemoj me od kafe razdvajat' ; gledaj kako ova pravi dramu, ova je zlo; moja priča je prosta, ja sam glumu upisao iz ljubavi; tu su nam i pomogle one prelepe nade koje imate sa osamnaest godina...“ Uvek me je kopkalo koliko to ličnosti i ljudskih svetova u sebi sadrži jedna tako, na prvi pogled, osoba jednakih razmera kao i svako ljudsko biće dok na scenu ne stupi duh u svom sjaju, u svom veličanstvu. Jedino što mu mogu zameriti jeste što je prerano potpisao svoj odlazak od nas sa Onim gore. Ostali smo željni njegovog samopregora, njegovog udaljavanja od sebe samog, njegovog briljantnog govorništva, ogromne energije ,skrivene emocije koja je isijavala iz očiju punih topline i ljubavi u kojima se jasno videlo gospodstvo i plemenitost . To je valjda prokletstvo smrtnosti, nikada ne prežalimo velike zvezde i uvek nam se čini da su prekratko boravile na Zemlji, te da su uvek žurile da se vrate gore, među ostale velike duše, među ostale zvezde. Verovatno nikad ne prebolimo ono njihovo davanje sebe nama tako nesebično.
I kako onda, kao student sa onim prelepim nadama, da ne budem počastvovana što se „ukrcavam“ na voz poezije koje nosi ime Danilo Lazović. Biti odabran da na ovako prestižnom studentskom festivalu učestvujem svakako je privilegija. Ali i odgovornost – Danilo Lazović je bio i ostao veliki učitelj govorništva.”

Marko Todorović, Fakultet dramskih umjetnosti Cetinje

"Prije svega želim da se zahvalim u ime naše akademije na pozivu da budemo i ove godine dio vašeg festivala,jako mi drago što ću predstavljati akademiju i što ću imati priliku da upoznam cijeli mehanizam koji stoji iza ovog festivala. Moram da vam odam priznanje na ideji da uopšte stvorite jedan ovakav festival o kom sam čuo sve najbolje,i ne bih ga nazvao takmičarskim već ga doživljavam kao jedno podsjećanje kako nas samih tako i ostalih ljudi na velikog glumca kakav je bio Danilo Lazović. Veliki glumac,jedan svestran umjetnik ,uz njegove filmove i serije samo odrastali i vaspitavali se. I naravno okupiti akademije iz regiona u današnjim vremenima je za svaku pohvalu i jedva čekam da svi zajedno pokušamo da ove godine festival bude bolji nego prošle godine!

Čedomir Mitevski, Fakultet dramskih umetnosti Skoplje

Данило Лазовиќ е актер кој оставил зад себе маестрални улоги во многу југословенски и српски филмови, многу претстави, серии и ткн. Јас сум многу фасциниран од неговата енергија која секогаш ме освојуваше и потикнуваше кај мене да сакам да ја работам со уживање оваа професија, како што уживаше во неа тој. Данило Лазовиќ секогаш ме изненадувал со неговата суптилност, спонтаност и неговата неверојатна специфичност. Никогаш нема да заборавам на маестралниот лик Счепан Счекиќ и монодрамата која ја направил исто така во корелација со ова негово ремек дело. Јас сум фасциниран од тоа како неговата способност да посвети доволно внимание и на суштината и да се фокусира на деталите на еден лик. Не сум имал прилика да го гледам во театарска претстава во живо. Првпат го видов во серијата Породично Благо во улогата Богољуб Гагиќ. Гагиќ е нешто што и ден денес го зборувам и му се фасцинирам. Данило е еден од актерите кои нема да можам да ги заборавам, еден од легендите со кои сум го поминал детството низ тв екраните. Данило е за мене прав пример како треба еден актер да се игра со неговите ликови, да ги надоградува на секаков можен начин, да ги користи сите можности што неговото тело и неговиот глас му ги нуди на самиот актер. Неговиот говорен апарат е нешто што го тангира како еден уникатен човек и актер. Веднаш покрај Драган Николиќ и Бата Живојиновиќ е и Данило Лазовиќ. Овие легенди ги нема повеќе, нема да може никој да ги замени, секогаш ќе бидат покрај нас со нивните реплики, со нивниот прекрасен дух и душата која ја имале за оваа професија, која изобилува со многу пот и работа. Неможам да ги напишам сите моменти и сите делови од мојот живот кога се поистоветувам со нивните реплики колку ги зборувам и колку ми го имаат стоплено срцето, кога сум нерасположен и кога ќе се запрашам зошто токму театар, филм? Тие се тука, со нивните фамозни улоги и квантитетот и квалитетот што го носеа со себе. Данило е еден од ретките актери што можеше со еден збор да те замолчи, да те искара како мало дете, да те натера да се заљубиш и да се разгневиш, да слушаш, да се насмееш, да се растажиш, и сето тоа го правеше со вистинско срце. Чест ми е што сум дел од сето ова и се надевам дека ќе имаме и ние шанса да блеснеме некогаш како него и да се играме со цело срце како Данило. Јас сум многу благодарен што сум дел од фестивал што носи име на една ваква легенда која нема да ја заборавиме.